بیماریهای دستگاه گوارش – مدیریت اورژانس های پزشکی در مطب دندانپزشکی

بیماریهای دستگاه گوارش

رژیم های درمانی مختلفی استفاده می شود که بسته به کشور و میزان شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی هلیکوباکتر پیلوری نیز متفاوت است (باکس 11.1).

باکس 11.1	مدیریت پزشکی بیماری بیماری زخم گوارشی یا اولسر پپتیک
	ترکیبات دارویی	رژیم	مدت زمان پیشنهادی
درمان سه گانه	PPI به علاوه آموکسی سیلین به اضافه کلاریترومایسین	دو دوز PPI هر 12 ساعت 1000 میلی گرم آموکسی سیلین هر 12 ساعت 500 میلی گرم کلاریترومایسین هر 12 ساعت	14 روز
درمان همزمان چهارگانه غیر مبتنی بر نبیسموت	PPI به علاوه آموکسی سیلین به اضافه کلاریترومایسین به اضافه مترونیدازول	دوز استاندارد PPI هر 12 ساعت 1000 میلی گرم آموکسی سیلین هر 12 ساعت 500 میلی گرم کلاریترومایسین هر 12 ساعت 500 میلی گرم مترونیدازول هر 12 ساعت	14 روز
درمان چهارگانه مبتنی بر بیسموت	PPI به علاوه بیسموت ساب سیترات به علاوه تتراسایکلین به علاوه مترونیدازول	دوز استاندارد PPI هر 12 ساعت 120 میلی گرم بیسموت ساب سیترات هر 6 ساعت 500 میلی گرم تتراسایکلین هر 6 ساعت 500 میلی گرم مترونیدازول هر 8 ساعت	14 روز
درمان سه گانه بر پایه فلوروکینولون	PPI به همراه آموکسی سیلین به علاوه لووفلوکساسین با یا بدون بیسموت	دوز استاندارد PPI هر 12 ساعت 1000 میلی گرم آموکسی سیلین هر 12 ساعت 500 میلی گرم لووفلوکساسین هر 24 ساعت 240 میلی گرم بیسموت هر 12 ساعت	14 روز
درمان سه گانه مبتنی بر ریفابوتین	PPI به همراه آموکسی سیلین به علاوه ریفابوتین	دوز استاندارد PPI هر 12 ساعت 1000 میلی گرم آموکسی سیلین هر 12 ساعت 150 میلی گرم ریفابوتین هر 12 ساعت	10 روز

تأثیر و تداخلات داروهای خاص تجویز شده برای بیماران مبتلا به PUD از اهمیت اولیه برخوردار است (باکس 11.2).

باکس 11.2	چک لیست مدیریت دندانپزشکی بیماران مبتلا به بیماری های گوارشی
ارزیابی ریسک قبل از عمل جراحی R: خطرات را بشناسید از حوادث نامطلوبی که ممکن است در مدیریت بیماری که دارای یک وضعیت پزشکی است رخ دهد، آگاه باشید. P: ارزیابی بیمار سابقه پزشکی را مورد بررسی قرار دهید و مسائل مربوطه را با بیمار در میان بگذارید. تمام داروهایی را که بیمار مصرف می کند یا قرار است مصرف کند، شناسایی کنید. بیمار را از نظر علائم و نشانه های بیماری معاینه کنید و علائم حیاتی را بدست آورید. نتایج تست های آزمایشگاهی اخیر یا تصاویر مورد نیاز برای ارزیابی خطر را بررسی یا بدست آورید. اگر بیمار یک مشکل ضعیف کنترل شده یا تشخیص داده نشده دارد یا چنانچه وضعیت سلامتی وی نامشخص است، مشاوره پزشکی بگیرید.
A داروهای ضد درد از تجویز آسپرین، ترکیبات حاوی آسپرین و سایر NSAID ها برای بیماران با سابقه PUD یا IBD خودداری کنید. از محصولات حاوی استامینوفن یا سلکوکسیب (Celebrex) در ترکیب با یک PPI یا میزوپروستول (سایتوتک) استفاده کنید. آنتی بیوتیک ها انتخاب آنتی بیوتیک ها برای عفونت های دهان ممکن است تحت تاثیر استفاده اخیر از آنتی بیوتیک ها برای PUD قرار گیرد. برخی داروها می توانند خطر تشدید روده در بیماران مبتلا به IBD را افزایش دهند. برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به انتروکولیت با غشای کاذب یا انتروکولیت سودو مامبرانو، از مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک ها، به ویژه در افراد مسن و ناتوان خودداری کنید. علائم یا نشانه‌ها (اسهال، ناراحتی دستگاه گوارش) که حاکی از انتروکولیت با غشای کاذب یا بدتر شدن بیماری است را تحت نظر بگیرید. در صورت بدتر شدن علائم گوارشی در زمانی که بیمار آنتی بیوتیک مصرف می کند، با پزشک بیمار تماس بگیرید تا درمان های جایگزین شروع شود. بی حسی هیچ مشکلی وجود ندارد. استرس آرام‌بخشی حین عمل می‌تواند از راه خوراکی، استنشاقی یا داخل وریدی انجام شود.
B خونریزی مصرف همزمان داروهای مسدودکننده اسید و PPIها با وارفارین (کومادین) می‌تواند سطح خونی ضد انعقاد را افزایش دهد. اگر پروفایل دارویی خطر ابتلا به کم خونی، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی یا خونریزی را افزایش می دهد، CBC را دریافت کنید. مانیتورینگ فشار خون و علائم حیاتی علائم حیاتی قبل از درمان را بدست آورید.
C ظرفیت تحمل مراقبت بیماران مبتلا به بیماری فعال و علامت دار ممکن است درمان انتخابی دندانپزشکی را تا زمانی که وضعیت یا شرایط پایدار باشد به تعویق بیندازند. وضعیت نشستن بیمار وضعیت نشستن بیمار باید بر اساس راحتی بیمار نسبت به اختلال گوارشی یا بیماری های همراه باشد.
D دیوایس ها هیچ مشکلی وجود ندارد. داروها اگر بیمار از داروهای مسدود کننده اسید مانند سایمتیدین استفاده می کند که متابولیسم برخی از داروهای تجویز شده توسط دندانپزشکی را کاهش می دهد و مدت اثر این داروها را افزایش می دهد، ممکن است به دوزهای پایین تر دیازپام، لیدوکائین یا TCAها نیاز باشد. PPIها ممکن است جذب آنتی‌بیوتیک‌ها و ضد قارچ‌های انتخابی را کاهش دهند. اثرات داروهای سرکوب کننده ایمنی را کنترل کنید. اگر بیمار اخیراً کورتیکواستروئید مصرف کرده باشد، به طور کلی نیازی به تغییر دوز نیست، با این حال، پزشک باید نیاز به استروئیدهای مکمل را با توجه به وضعیت سلامت، سطح اضطراب یا ترس، وجود عفونت، و تهاجمی بودن پروسیجرهای دندانپزشکی نیز مورد ارزیابی قرار دهد.
E تجهیزات هیچ مشکلی وجود ندارد. موارد اورژانسی و مراقبت های فوری هیچ مشکلی وجود ندارد.
F مراقبت های پیگیری قرار ملاقات ها را در طول دوره های بهبودی برنامه ریزی کنید. در برنامه ریزی قرار ملاقات انعطاف پذیر باشید؛ تشدید بیماری می تواند غیرقابل پیش بینی باشد. قرارهای کوتاه‌تر ممکن است ضروری باشد. افزایش خطر عوارض پزشکی می تواند بر برنامه ریزی تاثیر بگذارد - به عنوان مثال: PUD در بیماران بالای 65 سال و کسانی که سابقه قبلی عوارض زخم، استفاده طولانی مدت از NSAIDها و مصرف همزمان داروهای ضد انعقاد، کورتیکواستروئیدها یا بیس فسفونات ها دارند، بیشتر است. هنگامی که بیمار علائم را گزارش می کند و تب دارد، احتمال تشدید IBD بیشتر می شود. انتروکولیت با غشای کاذب در بیماران بالای 65 سال و کسانی که سابقه بستری شدن اخیر در بیمارستان یا مصرف آنتی بیوتیک های وسیع الطیف (کلیندامایسین، سفالوسپورین ها، آمپی سیلین) یا آنتی بیوتیک های متعدد یا وضعیت سرم مثبت HIV همراه با سرکوب سیستم ایمنی دارند، بیشتر است. بیماران مبتلا به هلیکوباکتر پیلوری پایدار در معرض افزایش خطر ابتلا به لنفوم MALT هستند، بیماران مبتلا به بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ هستند. ارزیابی روتین پزشک از این بیماران نیز توصیه می گردد.

CBC، شمارش کامل خون؛ GI، دستگاه گوارش؛ IBD، بیماری التهابی روده؛ MALT، بافت لنفاوی مرتبط با مخاط معده. NSAID، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی؛ PPI، مهارکننده پمپ پروتون؛ PUD، بیماری زخم پپتیک؛ TCA، داروی ضد افسردگی سه حلقه ای.

لینک ها

سایر لینک ها

مراکز درمانی