نارسایی قلبی – مدیریت اورژانس های پزشکی در مطب دندانپزشکی

نارسایی قلبی (نارسایی احتقانی قلب)

این طبقه بندی؛ چهار مرحله از نارسایی قلبی(HF) را ارائه می دهد که نشان دهنده این واقعیت است که بیماری پیشرونده است و نتیجه آن را میتوان با شناسایی و درمان به موقع اصلاح کرد (باکس 6.1).

باکس 6.1	طبقه بندی نارسایی قلبی
انجمن نارسایی قلبی آمریکا مرحله A : "در معرض خطر ابتلا به HF"؛ بیماران در معرض خطر ابتلا به HF که هنوز بیماری ساختاری قلب در آنها پیشرفت نکرده است و هیچگونه علامت یا نشانه ای ندارند. مرحله B: "قبل از HF"؛ بیماران مبتلا به بیماری ساختاری قلب یا عملکرد غیرطبیعی قلب یا افزایش سطح پپتید ناتریورتیک، که بدون علائم و نشانه‌های فعلی یا قبلی HF هستند. مرحله C: "HF "؛ بیماران با علائم و یا نشانه های فعلی یا قبلی HF ناشی از یک ناهنجاری ساختاری و یا عملکردی قلبی. مرحله D: “HF پیشرفته”؛ بیماران با علائم و یا نشانه های شدید HF در حالت استراحت، بستری شدن مکرر در بیمارستان علیرغم مدیریت و درمان مبتنی بر دستورالعمل (GDMT)، مقاوم یا عدم تحمل GDMT، نیاز به درمان های پیشرفته مانند در نظر گرفتن پیوند، پشتیبانی مکانیکی گردش خون یا مراقبت تسکینی. طبقه بندی انجمن قلب نیویورک کلاس I: بدون محدودیت در فعالیت بدنی. بدون تنگی نفس، خستگی یا تپش قلب با فعالیت بدنی معمولی. کلاس دوم: محدودیت جزئی در فعالیت بدنی. بیماران با فعالیت بدنی معمول؛ خستگی، تپش قلب و تنگی نفس را تجربه می کنند ولی در حالت استراحت، بدون مشکل و راحت هستند. کلاس III: محدودیت مشخص فعالیت. فعالیت بدنی کمتر از حد معمول علائم را به همراه دارد، اما بیماران در استراحت راحت و بدون مشکل هستند. کلاس IV: علائم با بیمار در حالت استراحت هم وجود دارد و هرگونه فعالیت بدنی علائم را تشدید می کند.

باکس 6.1

طبقه بندی نارسایی قلبی

انجمن نارسایی قلبی آمریکا
مرحله A : "در معرض خطر ابتلا به HF"؛ بیماران در معرض خطر ابتلا به HF که هنوز بیماری ساختاری قلب در آنها پیشرفت نکرده است و هیچگونه علامت یا نشانه ای ندارند.
مرحله B: "قبل از HF"؛ بیماران مبتلا به بیماری ساختاری قلب یا عملکرد غیرطبیعی قلب یا افزایش سطح پپتید ناتریورتیک، که بدون علائم و نشانه‌های فعلی یا قبلی HF هستند.
مرحله C: "HF "؛ بیماران با علائم و یا نشانه های فعلی یا قبلی HF ناشی از یک ناهنجاری ساختاری و یا عملکردی قلبی.
مرحله D: “HF پیشرفته”؛ بیماران با علائم و یا نشانه های شدید HF در حالت استراحت، بستری شدن مکرر در بیمارستان علیرغم مدیریت و درمان مبتنی بر دستورالعمل (GDMT)، مقاوم یا عدم تحمل GDMT، نیاز به درمان های پیشرفته مانند در نظر گرفتن پیوند، پشتیبانی مکانیکی گردش خون یا مراقبت تسکینی.
طبقه بندی انجمن قلب نیویورک
کلاس I: بدون محدودیت در فعالیت بدنی. بدون تنگی نفس، خستگی یا تپش قلب با فعالیت بدنی معمولی.
کلاس دوم: محدودیت جزئی در فعالیت بدنی. بیماران با فعالیت بدنی معمول؛ خستگی، تپش قلب و تنگی نفس را تجربه می کنند ولی در حالت استراحت، بدون مشکل و راحت هستند.
کلاس III: محدودیت مشخص فعالیت. فعالیت بدنی کمتر از حد معمول علائم را به همراه دارد، اما بیماران در استراحت راحت و بدون مشکل هستند.
کلاس IV: علائم با بیمار در حالت استراحت هم وجود دارد و هرگونه فعالیت بدنی علائم را تشدید می کند.

بنابراین، بیماران مبتلا به علائم HF (غیر جبرانی؛ NYHA کلاس II، III، یا IV/مرحله D؛ باکس6.1)عموماً کاندیدای مراقبت های انتخابی دندانپزشکی نیستند و درمان باید تا زمانی که مشاوره پزشکی انجام شود به تعویق بیفتد (کادر 6.5).

باکس 6.5	چک لیست مدیریت دندانپزشکی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی
ارزیابی ریسک قبل از عمل جراحی(به باکس 1.1 مراجعه کنید)
• وجود HF را ارزیابی و تعیین کنید. سابقه پزشکی را مورد بررسی قرار دهید و در مورد مسائل مرتبط با بیمار صحبت کنید. • تمام داروهایی را که بیمار مصرف می کند یا قرار است مصرف کند، مشخص کنید. • بیمار را از نظر علائم و نشانه های بیماری معاینه کرده و علائم حیاتی را بدست آورید. • نتایج تست های آزمایشگاهی اخیر یا تصاویر مورد نیاز را جهت ارزیابی ریسک مورد بررسی قرار دهید. • تایید کنید که بیمار یک ارائه دهنده مراقبت های اولیه دارد و امروز داروها را مصرف کرده است. • اگر بیمار بخوبی کنترل نشده یا بیماری تشخیص داده نشده است و یا اگر علت یا ماهیت HF نامشخص است،مشاوره پزشکی بگیرید. • اگر علائم حیاتی نشان دهنده کنترل خوب باشد، میتوان پروسیجرهای روتین دندانپزشکی را بدون احتیاط‌های خاصی انجام داد.
A آنتی بیوتیک ها نیازی به پروفیلاکسی آنتی بیوتیکی نیست مگر اینکه یک دریچه مصنوعی قلب/LVAD یا سایر بیماری های قلبی وجود داشته باشد (به دستورالعمل های AHA مراجعه نمایید: باکس 2.1 و جدول 2.6). بی حسی جهت کاهش استرس و ریسک بحران قلبی، انجام بی حسی خوب از اهمیت بالایی برخوردار است. اپی نفرین (1: 100000 و بیش از 2 کارپول) در داروهای بی حس کننده موضعی به طور کلی مشکلی ندارد، اما بیماران باید به دقت تحت نظر باشند. پزشکان باید کنترل خوبی برای درد بعد از عمل ارائه دهند. باید از بیهوشی عمومی اجتناب شود. داروهای ضد درد به بخش "F" (مراقبت های بعدی) مراجعه کنید. استرس بیماران درمان نشده یا تحت کنترل ضعیف نیز ممکن است مضطرب یا استرسی به نظر برسند، که می‌تواند باعث بروز یک بحران قلبی شود. کنترل ضربان قلب از اهمیت بالایی برخوردار است. ممکن است لازم باشد از تکنیک های کاهش اضطراب و استرس استفاده شود (به فصل 1 مراجعه کنید).
B خونریزی در بیمارانی که داروهای ضد انعقاد (وارفارین) یا ضد پلاکت ها (کلوپیدوگرل، پراسوگرل، تیکاگرلور) مصرف می کنند، ممکن است خونریزی بیش از حد در نتیجه پروسیجرهای تهاجمی رخ دهد. در صورتی که بیمار وارفارین مصرف می کند باید INR دریافت کند. در این بیماران باید از متدهای هموستاتیک استفاده کرد. فشار خون (BP) فشار خون را کنترل کنید چرا که ممکن است در بیمارانی که کنترل ضعیفی دارند، به طور قابل توجهی افزایش یا کاهش یابد. فشار خون و خونریزی را در طول عمل تحت کنترل داشته باشید. اگر فشار خون به کمتر از 100/60 mm Hg رسید و بیمار به جایگزینی مایعات و اقدامات وازوپرسیو پاسخ نداد، به دنبال مراقبت‌های فوری پزشکی باشید.
C وضعیت نشستن بیمار در صورت افت فشار خون و سنکوپال به دلیل استرس قلبی و احتقان ریوی، ممکن است برای بیمار وضعیت سوپین یا به پشت خوابیده قابل تحمل نباشد. مشاوره بیماران مبتلا به HF که علائم یا نشانه های مرتبط با قلب دارند باید با پزشک خود مشورت کنند تا سطح کنترل (به عنوان مثال، کسر جهشی) و نیاز به درمان پزشکی تعیین شود.
D دیوایس ها این بیماران ممکن است پیس میکر(ضربان ساز)، دفیبریلاتورهای ایمپلنت شده، LVAD یا دریچه های مصنوعی داشته باشند. افرادی که دارای LVAD یا دریچه های مصنوعی قلب هستند باید قبل از یک پروسیجر دندانپزشکی تهاجمی، پروفیلاکسی آنتی بیوتیکی دریافت نمایند. داروها این بیماران معمولاً داروهای زیادی مصرف می کنند (جدول 6.1 را ببینید). از عوارض جانبی و تداخلات احتمالی داروها آگاه باشید. از استفاده از اپی نفرین یا سایر آمین های فشار دهنده در نخ‌های عقب‌ کشاندن لثه (یا برای کنترل خونریزی) باید پرهیز شود.
E تجهیزات هنگام انجام پروسیجر‌های تهاجمی، ممکن است نظارت بر فشار خون و پالس اکسیمتری برای بیماران در مرحله C/D (III/IV)ضروری باشد. موارد اورژانسی بیمارانی که دچار بحران قلبی می شوند ممکن است این شرایط به ایست قلبی پیشرفت کند و نیاز به درمان اورژانسی پزشکی داشته باشند و ممکن است نیاز شود تا با 115 تماس گرفته شود. چنانچه بیماری بتواند راه برود و شرایطش پایدار باشد، باید به دنبال مراقبت های پزشکی فوری بود. علائم حیاتی باید تحت نظارت مداوم و احیای قلبی ریوی (CPR ) آغاز شود. در صورت لزوم، بیمار را به مراکز اورژانس پزشکی منتقل نمایید.
مراقبت های پس از عمل F پیگیری • پس از پایان پروسیجر، به بیمار اجازه دهید تا چند دقیقه در وضعیت عمودی یا نشسته قرار بگیرد تا قبل از مرخص شدن از سرگیجه جلوگیری شود. • از کنترل کافی درد پس از عمل جهت کاهش ریسک حمله قلبی اطمینان حاصل نمایید. • در مرحله بعد از عمل، از NSAID ها که می توانند HF را تشدید کنند، اجتناب کنید. • اطمینان حاصل کنید که بیمار به طور منظم توسط پزشک مورد ارزیابی قرار می گیرد.

لینک ها

سایر لینک ها

مراکز درمانی