چهار دسته «بالاترین ریسک» بیماری قلبی جهت پروفیلاکسی آنتی بیوتیکی توصیه می گردد تا از پیامدهای نامطلوب VGS IE جلوگیری شود که شامل؛ 1) دریچه قلب مصنوعی یا متریال مورد استفاده برای ترمیم دریچه قلب یا سایر دستگاه های قلبی قابل ایمپلنت؛2) اندوکاردیت عفونی (IE) قبلی، عودی یا عود کننده؛3) بیماری قلبی مادرزادی؛ و 4) دریافت کنندگان پیوند قلب که دچار بیماری دریچه ای قلب می شوند (باکس 2.1).
باکس 2.1
بیماری های قلبی مرتبط با بالاترین ریسک پیامدهای نامطلوب آندوکاردیت که برای پروفیلاکسی آنتی بیوتیکی با پروسیجرهای دندانپزشکی توصیه می شود.
-دریچه یا متریال مصنوعی قلب
• وجود دریچه مصنوعی قلب
• کاشت ترانس کاتتر دریچه های مصنوعی
• ترمیم دریچه قلب با دستگاه هایی از جمله آنولوپلاستی، رینگ یا گیره ها
• دستگاه های کمکی بطن چپ یا قلب قابل کاشت
-اندوکاردیت عفونی (IE) قبلی، عودی یا عود کننده
- بیماری قلبی مادرزادی (CHD)1
-CHD سیانوتیک ترمیم نشده، شامل شنت ها و مجراهای تسکین پذیر
-CHD کاملاً ترمیم شده با متریال یا دستگاه پروتز، چه با جراحی و چه از طریق کاتتر در 6 ماه اول پس از عمل2
- CHD ترمیم شده با نقایص باقیمانده در محل یا در مجاورت محل یک پچ یا دستگاه پروتز
- قرار دادن دریچه یا مجرای شریان ریوی جراحی یا ترانس کاتتر مانند دریچه Melody و Contegra
-دریافت کنندگان پیوند قلب که دچار بیماری دریچه ای قلب می شوند.
1- به استثنای شرایط ذکر شده در این باکس، پروفیلاکسی آنتی بیوتیکی دیگر برای هیچ نوع دیگری از CHD توصیه نمی شود.
2- پروفیلاکسی توصیه می شود زیرا اندوتلیال شدن مواد پروتز ظرف 6 ماه پس از عمل اتفاق می افتد.
توجه: دستههای ریسک متوسط، که شامل تب روماتیسمی، بیماری غیرروماتیسمی دریچه و ناهنجاریهای مادرزادی دریچه میشوند، خطر پیامدهای نامطلوب ناشی از IE را دارند، اما بر اساس دستورالعمل های فعلی توصیه نمی شود که پروفیلاکسی آنتی بیوتیکی دریافت نمایند. پروفیلاکسی آنتی بیوتیکی همچنین برای دستگاههای الکترونیکی قابل کاشت (یعنی دستگاههای مشابه ضربانساز مصنوعی قلب)، دستگاههای کلاژر نقص سپتوم دهلیزی در صورت بسته شدن کامل، پیوند عروق محیطی و پَچ ها، از جمله مواردی که برای همودیالیز، استنتهای عروق کرونر یا سایر استنتهای عروق کرونر، شانتهای بطنی دهلیزی CNS، فیلترهای ونا کاوا و پلجت ها استفاده می شود نیز پیشنهاد نمیشود.
پروفیلاکسی آنتی بیوتیکی برای تزریق بی حسی موضعی معمول از طریق بافت غیر عفونی، گرفتن رادیوگرافی دندان، قرار دادن اپلاینس های متحرک پروتز یا ارتودنسی، تنظیم اپلاینس های ارتودنسی، یا ریختن دندان های شیری و خونریزی ناشی از ضربه یا تروما به لب ها یا غشای مخاطی دهان نیز توصیه نمی شود (باکس 2.2).
باکس 2.2
پروسیجرهای دندانپزشکی در بیماران مبتلا به بیماری های قلبی که جهت پیشگیری از آندوکاردیت عفونی توصیه می گردد.
-کلیه پروسیجرهای دندانپزشکی که شامل مانیپولاسیون بافت لثه یا ناحیه پری اپیکال دندان یا پرفوراسیون مخاط دهان است.
-این شامل تمام اقدامات دندانپزشکی به جز پروسیجرها و رویدادهای ذیل است:
• تزریقات بی حس کننده معمول از طریق بافت غیر عفونی
• گرفتن رادیوگرافی دندان
• قرار دادن اپلاینس های متحرک پروتز یا ارتودنسی
• تنظیم اپلاینس های ارتودنسی
• ریختن دندان های شیری و خونریزی ناشی از ضربه به لب ها یا غشای مخاطی دهان
در جدول( 2.8 ) رژیم های آنتی بیوتیکی توصیه شده جهت استفاده در پروسیجرهای دندانپزشکیِ بیمارانی که یک بیماری زمینه ای قلبی دارند، همانطور که در باکس (2.1 ) ذکر شد، فهرست شده است.
جدول( 2.8 )
رژیم های آنتی بیوتیکی انجمن قلب آمریکا برای پروسیجرهای دندانپزشکی: تک دوز 30 الی 60 دقیقه قبل از اقدام
موقعیت
عامل
بزرگسالان
کودکان
دهانی
آموکسی سیلین
2 g
50 mg/kg
قادر به مصرف داروهای خوراکی نیست
آمپی سیلین یا سفازولین
2 g IM or IV
50 mg/kg IM or IV
یا سفتریاکسون
1 g IM or IV
50 mg/kg IM or IV
آلرژی به PCN یا آمپی سیلین (خوراکی)
سفالکسین یا
2 g
50 mg/kg
آزیترومایسین یا کلاریترومایسین
500 mg
15 mg/kg
یا داکسی سایکلین
100 mg
>45 kg, 100 mg
45 kg, 4.4 mg/kg <
به PCN ها یا آمپی سیلین آلرژی دارد و قادر به مصرف داروهای خوراکی نیست