• info@rescuedent.com
  • 989132183118+
تماس با (115) نزدیکترین مراکز درمانی

بیماری کبد

بیمارانی که علائم یا نشانه های حاکی از هپاتیت دارند، نباید درمان انتخابی دندانپزشکی دریافت کنند، بلکه باید فوراً به پزشک ارجاع داده شوند (به باکس 10.2 مراجعه کنید).

باکس 2-10چک لیست مدیریت دندانپزشکی بیماران مبتلا به بیماری کبد
ارزیابی ریسک قبل از عمل جراحی
• ارزیابی با هدف تعیین ماهیت، شدت، کنترل و پایداری بیماری انجام می شود.
• نتایج تست های آزمایشگاهی اخیر (AST، ALT، بیلی روبین، aPTT، زمان خونریزی، CBC با دیفرانسیل) را جهت ارزیابی ریسک نیز مورد بررسی قرار دهید.
• تایید کنید که بیمار یک ارائه دهنده مراقبت های اولیه دارد و وضعیت او پایدار است.
• بیماری های همزمان(فشار خون، بیماری کلیوی، اختلال طحال) را مشخص کنید.
• در صورتی که بیمار به خوبی کنترل نشده یا تشخیص داده نشده است، مشاوره پزشکی (یعنی مراجعه به پزشک) دریافت کنید.
A
داروهای ضد درد (مسکن ها)
از NSAID ها، از جمله آسپرین، استامینوفن، و همچنین کدئین و مپریدین، باید پرهیز شود یا استفاده از آنها در افرادی که مبتلا به بیماری کبدی مرحله پایانی هستند، بسیار محدود گردد.
آنتی بیوتیک ها
پروفیلاکسی آنتی بیوتیکی توصیه نمی شود؛ با این حال، بیمارانی که به بیماری شدید کبدی مبتلا هستند ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به عفونت باشند. انتخاب عامل آنتی بیوتیکی بر اساس خطر و شدت عفونت دندان است؛ از مصرف مترونیدازول و وانکومایسین خودداری نمایید.
بی حسی
برای دستیابی به بیهوشی کافی در صورت ابتلا به بیماری سیروز کبدی ممکن است به دوزهای بالاتری نیاز باشد. آگاهی از عملکرد فعلی کبد برای تعیین دوزهای مناسب مهم است. اپی نفرین (1: 100000، در دوز حداکثر 2 کارپول) در بی حس کننده های موضعی به طور کلی با هیچ مشکلی همراه نیست، با این حال بیماران باید به دقت تحت نظر باشند.
استرس
در صورت لزوم از تکنیک های کاهش اضطراب و استرس استفاده کنید اما از مصرف بنزودیازپین ها اجتناب کنید.
آلرژی
هیچ مشکلی وجود ندارد.
B
تنفس
هیچ مشکلی وجود ندارد.
خونریزی
خونریزی بیش از حد ممکن است در بیماران مبتلا به بیماری کبدی مرحله نهایی رخ دهد. اکثر این بیماران کاهش در فاکتورهای انعقادی و ترومبوسیتوپنی خواهند داشت، بنابراین در معرض خطر بیشتری برای خونریزی بعد از جراحی قرار دارند؛ آنها ممکن است به ویتامین K یا پلاکت یا جایگزینی فاکتور انعقادی (یا هر دو) نیاز داشته باشند.
فشار خون
پرفشاری ورید باب
فشار خون را کنترل کنید زیرا ممکن است که با پرفشاری ورید باب در بیماران مبتلا به بیماری کبدی مرحله نهایی به طور قابل توجهی افزایش یابد.
آزمایشات خون
آزمایش HBsAg برای وضعیت HBV و همچنین آزمایش anti-HBs و anti-HCV که در سابقه و اکسپوژرآن مشخص می شود.
C
وضعیت نشستن بیمار
هیچ مشکلی وجود ندارد.
مشاوره
هنگامی که بیمار تحت مدیریت پزشکی خوب قرار می گیرد، برنامه درمان دندان تحت تاثیر قرار نمی گیرد. با این حال، مشاوره با پزشک بیمار جهت تعیین سطح بیماری مزمن کبدی و کنترل (CBC، ALT/AST)، شناسایی تمایلات خونریزی (PT، BT) و تغییر متابولیسم دارو به عنوان بخشی از برنامه مدیریت توصیه می شود.
درمان انتخابی برای بیماران مبتلا به هر نوع هپاتیت فعال باید به تعویق بیفتد.
D
دیوایس ها
هیچ مشکلی وجود ندارد.
داروها
از آنجایی که بسیاری از داروها در کبد متابولیزه می شوند، ممکن است لازم باشد از مصرف برخی داروها اجتناب شود یا دوز آن کاهش یابد. استفاده از استامینوفن، آسپرین، ایبوپروفن، کدئین، مپریدین، دیازپام، باربیتورات ها، مترونیدازول و وانکومایسین را محدود یا از مصرف آنها خودداری کنید. به مرجع دارویی خوب مراجعه کنید. استفاده از اپی نفرین یا سایر آمین های فشار دهنده (درنخ زیر لثه ای یا برای کنترل خونریزی) باید محدود شود، به خصوص اگر پرفشاری ورید باب وجود داشته باشد.
E
تجهیزات
هیچ مشکلی وجود ندارد.
موارد اورژانسی و مراقبت های فوری
برای بیماران مبتلا به بیماری شدید کبدی که نیاز به مراقبت فوری دارند، درمان را در یک کلینیک مراقبت ویژه یا بیمارستان مدنظر قرار دهید. هنگامی که درمان اورژانسی دندان در بیماران مبتلا به هپاتیت فعال ضروری باشد، ممکن است ایزولاسیون لازم باشد. پس از مشورت با پزشک، مراقبت های محدودی راتنها برای کنترل درد، درمان عفونت حاد یا کنترل خونریزی ارائه دهید تا زمانی که شرایط بهبود یابد.
مراقبت های بعد از عمل F
پیگیری
پیگیری بیمار بعد از عمل برای اطمینان از عدم وجود عارضه بسیار مهم است.

ALT، آلانین آمینوترانسفراز؛ AST، آسپارتات آمینوترانسفراز؛ BT، زمان خونریزی؛ CBC، شمارش کامل خون؛ HBsAg، آنتی ژن سطحی هپاتیت B؛ HBV، ویروس هپاتیت B؛ HCV، ویروس هپاتیت C؛ NSAID، داروی ضد التهابی غیر استروئیدی؛ PT، زمان پروترومبین.

بسیاری از داروهایی که معمولاً در دندانپزشکی استفاده می‌شوند، عمدتاً توسط کبد متابولیزه می‌شوند، اما در غیر از شدیدترین موارد بیماری کبدی، می‌توان از این داروها هرچند در مقادیر محدود استفاده کرد (به باکس10.3 مراجعه کنید).

باکس 3-10داروهای دندانپزشکی که عمدتاً توسط کبد متابولیزه می‌شوند
داروهای بی حس کننده موضعی 1
لیدوکائین (زیلوکائین)
مپیواکائین (کاربوکائین)
پریلوکائین (سیتانست)
بوپیواکائین (مارکائین)
داروهای ضد درد (مسکن ها)
آسپرین2
استامینوفن (تیلنول، دتریل)3
کدئین3
مپریدین (دمرول)3
ایبوپروفن (موترین)2

آرام بخش ها
دیازپام (والیوم)3
باربیتورات ها3
آنتی بیوتیک ها
آمپی سیلین
تتراسایکلین
مترونیدازول4
وانکومایسین4

1.به نظر می رسد اکثر این عوامل برای استفاده در بیماران مبتلا به بیماری کبدی در مقادیر مناسب بی خطر باشند.

2.در صورت وجود بیماری شدید کبدی (هپاتیت حاد و سیروز) یا ناهنجاری های هموستاتیک، دوز را محدود کنید یا از آن اجتناب کنید.

3.در صورت وجود بیماری شدید کبدی (هپاتیت حاد و سیروز) یا آنسفالوپاتی یا در صورت مصرف با الکل، دوز را محدود کنید یا از مصرف آن خودداری کنید.

4.در صورت وجود بیماری شدید کبدی (هپاتیت حاد و سیروز) اجتناب کنید.

برای کاهش خطر انتقال ویروس‌های هپاتیت، CDC پروتکل‌های پس از مواجهه را برای قرار گرفتن در معرض خون از طریق پوست یا مخاط؛ منتشر کرده است(جدول10.7).

جدول 10.7توصیه هایی برای مدیریت پس از مواجهه تصادفی با خون یک فرد مبتلا به ویروس هپاتیت
وضعیت عفونت فرد منبعHCW واکسینه نشدهHCW واکسینه شده، پاسخ دهنده شناخته شدهHCW واکسینه شده، غیر گیرنده شناخته شدهHCW واکسینه شده، پاسخ ناشناخته
HBsAg مثبت1 دوز HBIG (0.06 mL/kg IM) در اسرع وقت (ترجیحاً ظرف 24 ساعت) + شروع واکسن هپاتیت Bدرمان نداردیک دوز واکسن HBIG + هپاتیت B یا دو دوز HBIG، با دوز دوم 1 ماه پس از اولین دوز تزریق کنید.آزمایش اکسپوژر برای آنتی HBs، با پاسخ ناکافی (<10 mU/mL)، یک دوز HBIG + دوز تقویت کننده واکسن هپاتیت موثر بود.
HBsAg منفیشروع سری واکسن های هپاتیت Bدرمان ندارددرمان ندارددرمان ندارد
در صورت ناشناخته بودن، آزمایش نشده است.شروع سری واکسن های هپاتیت Bدرمان ندارداگر منبع پرخطر شناخته شده است، درمان را به عنوان منبع HBsAg مثبت در نظر بگیرید.آزمایش اکسپوژر برای آنتی HBs موثر بود؛ در صورت پاسخ ناکافی، واکسیناسیون مجدد را شروع کنید.