• info@rescuedent.com
  • +021-120350600

LV 1 – ارائه دهنده ناتوان

در صورتی که ارائه دهنده بیهوشی در حالی که بیمار بیهوش است بیهوش شود یا ناتوان شود و اگر ارائه دهنده بیهوشی دیگری وجود نداشته باشد، تیم دندانپزشکی باید فوراً وضعیت را ارزیابی کرده و مسئولیت ها را بین مدیریت بیمار بیهوش و مدیریت اورژانس پزشکی تقسیم کند. توسط ارائه دهنده بیهوشی تجربه شده است.

تیم A: اورژانس پزشکی ارائه دهنده بیهوشی را مدیریت کنید (به طور ایده آل توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی دارای مجوز یا عضو تیم آموزش دیده BLS-HCP که در مراقبت از بیمار نقشی ندارد هدایت می شود.)

تیم B: دندان های ناخودآگاه را مدیریت کنید
بیمار (به طور ایده آل توسط دندانپزشک عامل یا سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مجاز هدایت می شود). دندانپزشک عامل، سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی دارای مجوز یا کمکی آموزش دیده با BLS-HCP با تجربه بالینی که به بیماران ناخودآگاه کمک می کند، باید خود را با اقدامات مورد نیاز در این پروتکل آشنا کند تا در صورت لزوم بتواند آنها را انجام دهد.

تیم A

ورژانس پزشکی ارائه دهنده بیهوشی را مدیریت کنید

اقدامات

1. با 911 تماس بگیرید

از دستیار دوم یا سایر اعضای تیم بخواهید که EMS را فعال کند (با 9-1-1 تماس بگیرید) و اورژانس پزشکی را با جزئیات توضیح دهد.

2. وضعیت را ارزیابی کنید. در صورت لزوم، قربانی را به منطقه‌ای منتقل کنید که بتوان با خیال راحت اورژانس را مدیریت کرد، به عنوان مثال. فضای باز اپراتور یا در راهروی خارج از اپراتور.

3. ارزیابی ABC BLS را آغاز کنید، از جمله اینکه یکی از اعضای تیم AED، مخزن اکسیژن اضطراری و کیسه دریچه ماسک را بازیابی کند.

‏4. CPR را در صورت نیاز از جمله استفاده صحیح از AED انجام دهید. تلاش های نجات را تا رسیدن EMS ادامه دهید

بیمار دندانپزشکی بیهوش را مدیریت کنید

اقدامات

1. عمل دندانپزشکی را متوقف کنید

2. از هر یک از کارکنان موجود که قبلاً اورژانس پزشکی را مدیریت نکرده اند، کمک بخواهید.

3. بسته به سطح تجربه رهبر تیم B، ممکن است توصیه شود که از امدادگران برای کمک به تثبیت بیمار بیهوش تا زمانی که به هوشیاری کامل بازگردند و با خیال راحت از مطب مرخص شوند، درخواست شود.

4. حفره دهان را از تمام مواد سست دندان، از جمله گاز و رول های پنبه ای، یا سایر مواد زائد به جز بسته گلو، پاک کنید.

5. کنترل خونریزی در دهان، در صورت وجود، تنها با استفاده از گاز 4×4 یا گاز دیگری که به اندازه کافی بزرگ باشد که از آن بیرون بزند.

هان بیمار در حالت ایده آل، نخ دندان را به طور ایمن به گاز ببندید تا در صورت لزوم از مجرای تنفسی خارج شود.

6. هنگامی که حفره دهان از تمام زباله ها و خون پاک شد، در صورت وجود، بسته گلو را بردارید. اوروفارنکس را تجسم کنید و با استفاده از اجکتور بزاق، باقی مانده یا ترشحات را پاک کنید.

7. اگر بیمار لوله تراشه را در جای خود ندارد، مانور شیب سر/ رانش فک را انجام دهید و مطمئن شوید شکل موج کاپنوگرافی نشان دهنده تهویه است.

8. همه عوامل بیهوشی را خاموش کنید.

این ممکن است شامل موارد زیر باشد:

الف بخارساز گاز بی حس کننده به عنوان مثال

سووفلوران یا ایزوفلوران. ب تزریق پروپوفول یا سایر داروهای بیهوشی IV‏

ج N2O در فلومتر دستگاه بیهوشی و/یا فلومتر نیتروژن دندانی.

10. راه های هوایی پیشرفته را در محل خود از جمله لوله های داخل تراشه، ماسک حنجره یا لوله های نازوفارنکس تا زمانی که بیمار هوشیاری خود را به دست آورد، ثابت نگه دارید. یک نشانه خوب برای اینکه بیمار آماده اکستوبه شدن است این است که چشمان بیمار باز است و سعی می کند سرفه کند یا اینکه خود بیمار سعی می کند لوله داخل تراشه یا سایر راه های هوایی پیشرفته را خارج کند! (یک لوله کاف دار ممکن است نیاز داشته باشد که کاف خود را قبل از خارج کردن لوله تخلیه کند)

11. کاتتر IV را به طور ایمن در جای خود بگذارید تا زمانی که بیمار کاملاً به سطح هوشیاری اولیه بازگردد و برای ترخیص توسط شما یا پرسنل پزشکی کمکی مناسب باشد.

12. به طور مستمر بیمار را هم از نظر بینایی و هم روی مانیتور علائم حیاتی زیر نظر بگیرید. تهویه ها را فقط در صورت لزوم از طریق کیسه تنفسی در صورت انتوبه یا با تهویه پشتیبانی کنید